Zanim zaczniemy się łamać opłatkiem. Symbolika jest głęboka...

W tym grudniowym czasie wszyscy jesteśmy zarówno świadkami, jak i uczestnikami gorączkowych przygotowań do najmilszych świąt w całym roku.  A wszystko powinno być przygotowane z wielką troską o zachowanie polskich tradycji związanych z Bożym Narodzeniem. A niemal wszystko ma swoją symbolikę i  znaczenie.
Wigilia -24 grudnia- słowo to oznacza pilnowanie, troskę, ostrożność, przezorność, ale przede wszystkim  nocne czuwanie. Tego wieczoru w dawnych czasach ogień utrzymywano w piecach przez całą noc, a na znak narodzin Bożego Dziecięcia, czyli „Światłości Świata”, zapalano świecę. Tradycja ta trwa do dzisiaj.
Kolory świąt, to właśnie biel, ale też zieleń i czerwień. 

Biel oznacza „niewinność”. 
Zielony oznacza nadzieję i budzenie się do życia.
Czerwień oznacza miłość i ofiarę krwi Chrystusa na drzewie krzyża na przebaczenie naszych win. 

Zielone drzewko jest symbolem „Drzewa Życia”. Z jednej strony przypomina rajskie drzewo i upadek pierwszych rodziców, a z drugiej strony odwołuje się do drzewa krzyża, które przyniosło odkupienie ludzkich win. Choinka, to najbardziej rozpowszechniona tradycja bożonarodzeniowa, ale jednocześnie najmłodsza z nich. Dotarła do Polski z Niemiec dopiero w  XVIII/XIX wieku. Wcześniej w polskich domach pod sufitem wisiała podłaźniczka, czyli zielona gałąź ozdabiana owocami i wypiekami. Według tradycji choinkę powinno ubierać się dokładnie 24 grudnia.
Łańcuchy na choince przypominają węża , jabłuszka – pokusę, słodkie pierniczki – dobrobyt, który zawdzięczamy dobrym plonom, pracowitości pszczół i służbie zwierząt dla człowieka. 

Wszelkie ozdoby, to oznaka łaski Bożej dla człowieka, a  świetlisty czubek ,to symbol Gwiazdy Betlejemskiej. 
Prezenty świąteczne pod choinką są symbolem najważniejszego daru, jaki Bóg ofiarował człowiekowi w postaci Syna Bożego.
Szopka Bożonarodzeniowa - nawiązuje do niezwykłej historii Bożego Narodzenia,a w jej centrum znajduje się Najświętsza Rodzina. Z historycznych przekazów wiemy, że tradycję tę zapoczątkował święty Franciszek. Szopka była nieodłącznym atrybutem Świąt Bożego Narodzenia na długo wcześniej niż tradycja zielonego drzewka.

Wigilijna wieczerza - radosne oczekiwanie.
Biały Obrus, a pod nim sianko symbolizujące siano ze żłobu, w którym położono maleńkiego Jezusa. Na stole stawiamy świecę symbol światłości, która przychodzi na świat.
Pierwsza gwiazdka na niebie- przypomina Gwiazdę Betlejemską, za którą podążali Trzej Królowie, aby dotrzeć do nowonarodzonego Jezusa.
 
Dzielenie się białym opłatkiem, który jest znakiem dobroci i przebaczenia. Jest on również symbolem obecności samego Boga podczas wieczerzy. 
Czytanie  słowa z Biblii  pozwala  kolejny raz przeżyć historię Bożego Narodzenia.
Puste miejsce przy stole jest przygotowywane dla przypadkowego gościa, zbłąkanego wędrowca lub po prostu, aby symbolicznie wieczerzać z osobami, które nie mogły z różnych powodów być z nami w tę niezwykłą, cudowną noc. Niektórzy są daleko, a inni odeszli do Pana, ale wszyscy pozostają w serdecznej pamięci, gdy dawniej zasiadali z nami przy wigilijnym stole.
Potrawy wigilijne - powinny  wykorzystywać wszelkie dary ziemi. Są zatem dania ze zbóż, owoców, warzyw, grzybów, nasion oraz ryb. Pomimo, że w Wigilię nie obowiązuje post, to w  tradycji polskiej wśród potraw wigilijnych nie stawia się mięsa i tłuszczów zwierzęcych. 
Ryba symbolizuje chrześcijan, a zatem wszystkich, którzy cieszą się z narodzin Syna Bożego. Przypomina też o Zmartwychwstaniu.  
Kompot z suszonych owoców daje nadzieję na długowieczność, miłość i odpędza zło. Kapusta ma życiodajną siłę,
Grzyby przynoszą zdrowie,  
Nasiona i orzechy są symbolami nowego życia i mądrości, 
Zboża dają nadzieję na dobry plon i pomyślność w nowym roku. 
Mak natomiast jest znakiem dobrobytu, płodności, a nawet bogactwa. 
Miód zapowiada pracowity czas i dobre, a nawet słodkie owoce tej pracy w przyszłym roku. 
Podczas Wigilii wypada skosztować wszystkie potrawy.
Ilość potraw na wigilijnym stole : dwanaście potraw – na znak dwunastu apostołów, ale w dawnych czasach czasem było ich siedem, czyli tyle, co dni stworzenia świata albo dziewięć – tyle, co chórów anielskich. 

Rodzaje wigilijnych potraw -  barszcz, zupa grzybowa, ryby, pierogi z kapustą i grzybami, kapusta z grochem, kluski z makiem, kompot z suszonych owoców. 

W zależności od regionu Polski można zaobserwować różne tradycje świąteczne i upodobania kulinarne. 
Na Śląsku na przykład przygotowuje się moczkę, czyli zupę piernikową, zupę migdałową  i makówki. Prezenty pod choinkę przynosi tam Dzieciątko.  
W Wielkopolsce natomiast często podaje się krokiety z kapustą, pierogi i zupę owocową. Na stole nie może zabraknąć makiełek, czyli makaronu z masą makową i bakaliami, a wór z prezentami przynosi Gwiazdor. 
Małopolska słynie z żurku i barszczu grzybowego oraz opłatka podawanego z miodem. Na stole znajdziemy tam samodzielnie wypiekane pierniki, a domy odwiedzane są przez Kolędników. W okresie świąt wystawia się widowiska teatralne „Herody”, a na bombki choinkowe mówi się „bańki”.
Na Podlasiu podaje się kutię, a na Pomorzu i Kujawach gotuje się zupę rybną. Na choince powiesza się  natomiast ozdoby chlebowe w kształcie zwierząt symbolizując w ten sposób te, które towarzyszyły Jezusowi w stajence. 
Dzięki tym wszystkim przekazywanym z pokolenia na pokolenie  tradycjom możemy po raz kolejny przeżywać  w tak cudownej atmosferze tegoroczne Boże Narodzenie. Wesołych Świąt!