Dzisiaj odbyło się uroczyste wspomnienie 200. rocznicy śmierci gen. Józefa Wybickiego. Lokalna społeczność każdego roku wspomina autora Pieśni Legionów Polskich we Włoszech, który przez wiele lat związany był z Manieczkami. W tym roku obchody są wyjątkowe...

Józef Rufin Wybicki urodził się 29 września 1747 r. w Będominie, a zmarł 10 marca 1822 r. w Manieczkach. Został pochowany przy kościele w Brodnicy, a obecnie spoczywa w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu. Z Manieczkami związany był przez ok. 40 lat swojego życia. Przy Parafii św. Barbary Jaszkowo w Manieczkach znajduje się XVIII-wieczna zabytkowa Rotunda, która jest wspomnieniem po autorze słów hymnu Mazurka Dąbrowskiego. Ufundowana przez generała Wybickiego Rotunda-kaplica została wybudowana w 1786 r. Przez długi czas zabytek niszczał, a w 2019 r. przeszedł kapitalny remont. 

Tradycyjnie, 10 marca przy Rotundzie w Manieczkach odbyło się wspomnienie rocznicy śmierci gen. Józefa Wybickiego

Dzisiaj o godz. 13.00 przy Rotundzie gen. Józefa Wybickiego w Manieczkach zebrali się uczniowie szkół, przedstawiciele samorządów i instytucji oraz mieszkańcy gminy Brodnica, a także całego powiatu śremskiego, którzy wspólnie uczcili 200. rocznicę śmierci gen. Józefa Wybickiego.

W tym roku obchody są wyjątkowe, gdyż właśnie w 2022 r. mija: 200 lat od daty śmierci i 275 lat od urodzin Józefa Wybickiego oraz 275 lat od powstania Pieśni Legionów Polskich we Włoszech. 14 października 2021 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej "przekonany o wyjątkowym znaczeniu dorobku Józefa Wybickiego, oddając hołd jego dokonaniom" ustanowił 2022 r. Rokiem Józefa Wybickiego.

O godz. 12.00 w Kościele pw. św. Barbary Jaszkowo-Manieczki odbyła się msza święta. Natomiast o godz. 13.00 przy Rotundzie rozpoczęły się główne uroczystości

Goście przy akompaniamencie orkiestry odśpiewali Hymn Polski Mazurka Dąbrowskiego. Następnie wygłoszone zostały okolicznościowe przemowy.

Wójt Gminy Brodnica Marek Pakowski powitał gości i wyjaśnił, że Manieczki były dla Józefa Wybickiego miejscem szczególnym, a nie tylko miejscem, w którym umarł. Wójt poruszył także temat wojny. Uznał, że wojna w środku Europy, w XXI w. jest jednym z najczarniejszych scenariuszy, jaki ludzie mogli dla świata napisać. - Jak napisała autorka medalionu, to ludzie ludziom zgotowali ten los - powiedział. Nawiązał, że za czasów Wybickiego to Polacy rozpoczynali swoją walkę o niepodległość. Chociaż były to zupełnie inne walki, to miały coś wspólnego: tęsknota za pokojem, wolnością i poczuciem bezpieczeństwa. Zaapelował, aby Polacy śpiewali Hymn Polski z dumą i byli świadomi tego, jak szybko wszystko może zniknąć. 

Następnie głos zabrał zastępca burmistrza Śremu Bartosz Żeleźny, który słownie złożył hołd Wielkiemu Polakowi. Uznał, że Józef Wybicki jako przedstawiciel swojej epoki był jednym z najbardziej oświeconych ludzi i to z niego powinno się brać przykład. Był żołnierzem, ale także pedagogiem, dobrym gospodarzem, dramaturgiem i człowiekiem o szerokich horyzontach, który potrafił łączyć w sobie wszystkie cechy dobrego polityka. Pomimo że również podejmował złe decyzje, potrafił się do nich przyznać i właśnie takim postępowaniem budował swój autorytet. Wyraził żal, że niestety poza Wielkopolską postać Wybickiego jest często pomijana.

Wicestarosta powiatu śremskiego Piotr Ruta wyjaśnił, że Józef Wybicki z wykształcenia był prawnikiem, a z konieczności wojakiem. Był także bliskim przyjacielem gen. Dąbrowskiego, świetnego dowódcy, którego poznał w szczególnych warunkach, kiedy zaczął go bronić w sądzie przed karą śmierci. Wybronił oskarżonego płomienną mową, przekonującą, że w takich czasach nie można pozwolić sobie na utratę tak wspaniałego generała. To zaowocowało wieloletnią przyjaźnią. Byli sobie jak bracia, podróżowali razem i zakładali legiony. Byli prawdziwymi patriotami. - Możemy się zastanawiać. Co to znaczy być patriotą? Wielu mówi, że po prostu wziąć karabin i zginąć za ojczyznę. Ale zastanówmy się, czy nie trudniej być patriotą żyjąc dla ojczyzny i pracując dla niej? -

Prezes Stowarzyszenia Miłośników Dziedzictwa Narodowego im. gen. Józefa Wybickiego Radosław Franczak przytoczył, że Józef Wybicki w wieku 27 lat stracił niemal jednocześnie żonę, nienarodzone dziecko i matkę. Ojciec zmarł jeszcze wcześniej. Po kilku latach Wybicki zdecydował się na drugie małżeństwo z Esterą Kowalską. W 1780 r. pobrali się, a rok później kupili Manieczki, w których zamieszkali. Wybicki był bardzo szczęśliwy, urodziła się tutaj dwójka jego dzieci i miał dom, w którym tworzył swoje opery i wiersze. Za każdym razem, kiedy majątek Wybickiego był konfiskowany przez zaborcze władze, odzyskiwał majątek i wracał do swojego domu w Manieczkach. Prezes pouczył, iż nie jest prawdą, że Józef Wybicki tylko zmarł w Manieczkach, on tutaj żył i tworzył.

Wiceprzewodniczący sejmiku województwa wielkopolskiego Marek Gola złożył hołd Wybickiemu i przekazał na ręce prezesa Radosława Franczaka list od marszałka województwa wielkopolskiego Marka Woźniaka.

Goście oddali hołd składając wiązanki. Orkiestra zagrała patriotyczne pieśni

Po przemowach delegacje złożyły kwiaty pod popiersiem gen. Józefa Wybickiego. Następnie orkiestra zagrała kilka patriotycznych pieśni. Na koniec Grzegorz Pawlak podziękował gościom za udział w ważnej uroczystości.

W imieniu organizatorów złożył wyrazy podzięki partnerom i uczestnikom, którymi byli m.in.: Orkiestra Reprezentacyjna Sił Powietrznych pod dyrekcją majora Pawła Joksa, Chór Ogólnouczelniany Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu pod dyrekcją Tomasza Karwańskiego i Pawła Łuczaka, Parafia pw. Barbary Jaszkowo-Manieczki, Zespół Szkół Rolniczych w Grzybnie, Sołectwo Manieczki, OSP Manieczki, Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego, Stowarzyszenie "Przedsiębiorca Polski", Archiwum Archidiecezjalne w Poznaniu i Śremskie Towarzystwo Budownictwa Społecznego.

[ALERT]1646977460279[/ALERT]