Rondo w gminie Śrem będzie miało nadaną nazwę? W ten sposób chcą uhonorować wybitnego polityka

Na ostatnim posiedzeniu Komisji Wsi i Samorządu radni miejscy rozpatrywali projekt uchwały w sprawie nadania nazwy rondu zlokalizowanemu w ciągu drogi wojewódzkiej 434 w gminie Śrem. Chodzi o rondo przy wyjeździe ze Śremu w kierunki m.in. Zbrudzewa i Mechlina. Zaproponowano nazwę "Rondo im. Premiera Stanisława Mikołajczyka".

Całkiem możliwe, że już niedługo rondo zlokalizowane w ciągu drogi wojewódzkiej nr 434 na skrzyżowaniu z ulicą Średzką w obrębie Zbrudzewa zyska nazwę, która upamiętni zasłużonego Polaka. Padła propozycja, aby w ten sposób uhonorować Premiera Stanisława Mikołajczaka.

Z inicjatywą uhonorowania osoby Stanisława Mikołajczyka wystąpiło Towarzystwo im. Stanisława Mikołajczyka Zarząd Główny w Poznaniu. W uzasadnieniu wniosku autorzy podkreślili zasługi Stanisława Mikołajczyka jako wybitnego polskiego polityka i męża stanu, premiera rządu polskiego, wielkopolskiego samorządowca, przywódcę Ruchu Ludowego oraz Powstańca Wielkopolskiego i uczestnika wojen.

"Stanisław Mikołajczyk swoim życiem i działalnością dawał wyraz temu, że niepodległa, sprawiedliwa i demokratyczna Polska jest dobrem najwyższym" - wyjaśniono w projekcie uchwały.

Stanisław Mikołajczyk urodził się 18 lipca 1901 r., pochodził z rodziny polskich emigrantów pracujących w rozwijającym się niemieckim górnictwie. Po przyjeździe na tereny polskie rodzina osiadła w okolicach Krotoszyna w Wielkopolsce. Młody Stanisław walczył w powstaniu wielkopolskim i w wojnie polsko-bolszewickiej, w której został ranny. Od początku lat dwudziestych angażował się w działalność polityczną. Już w 1922 r. został działaczem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. Jako starszy strzelec Mikołajczyk uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., po której znalazł się na emigracji, gdzie był wiceprzewodniczącym Rady Narodowej, wicepremierem rządu RP na uchodźstwie w latach 1940-1943 oraz premierem rządu od lipca 1943 do listopada 1944 roku. W 1945 roku przystąpił do Tymczasowej Rady Jedności Narodowej i jako wicepremier i minister rolnictwa i reform rolnych stał się symbolem oporu wobec komunistów. Narastające represje wobec działaczy PSL i opozycji sprawiły, że po sfałszowanych wyborach z 1947 roku zagrożony aresztowaniem emigrował z Polski. Do śmierci pozostał aktywnym politykiem emigracyjnego PSL, prezesem Międzynarodowej Unii Chłopskiej, informującym o prześladowaniach i zbrodniach Polski Ludowej w Radiu Wolna Europa i podczas licznych międzynarodowych konferencji.