Głównym celem certyfikacji jest potwierdzenie, iż biomasa nie powstała z surowców zanieczyszczonych chemicznie, ani z drewna o cechach drewna pełnowartościowego. Ten sposób uwierzytelniania miejsc wytwarzania biomasy, zakładający udział strony trzeciej, czyli odpowiednio przygotowanych audytorów, został zaimplementowany w związku z wprowadzonym przez Urząd Regulacji Energetyki obowiązkiem przedkładania przez jednostki wytwórcze dokumentacji poświadczającej pochodzenie biomasy na cele energetyczne.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami certyfikat biomasy powinny uzyskać podmioty, których działalność odbywa się w zakresie wytwarzania biokomponentów, przetwarzania biomasy oraz zakupu, importu lub nabycia biomasy. Należą do nich między innymi:
a także firmy skupowe i handlowe obracające gotowymi biokomponentami i biopaliwami lub surowcami do ich produkcji.
Można wyróżnić kilka systemów certyfikacji biomasy, takie jak: RedCert EU, SURE, KZR INiG oraz, najbardziej popularny ze wszystkich, ISCC.
REDCert EU to system opracowany do celów certyfikacji ścieżek produkcji biopaliw i biogazu, odpowiedni dla każdego rodzaju biomasy uprawianej i zbieranej we Wspólnocie oraz na Ukrainie i Białorusi. O certyfikat zgodności z tym systemem mogą ubiegać się wszystkie podmioty obecne w łańcuchu dostaw.
SURE (ang. Sustainable Resources Verification Scheme) jest ogólnoświatowym programem certyfikacji kryteriów zrównoważonego rozwoju w obszarze biomasy i biopaliw gazowych. Umożliwia przedsiębiorstwom występującym w łańcuchu dostaw wykazanie zgodności z wymogami stawianymi przez dyrektywę RED II. O certyfikat zgodności z systemem SURE mogą się ubiegać producenci biomasy rolniczej i leśnej, producenci odpadów i pozostałości, a także producenci paliw z biomasy.
KZR INiG jest polskim systemem certyfikacji, którego właścicielem jest Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy z siedzibą w Krakowie. System został opracowany z uwzględnieniem przepisów obowiązujących w Unii Europejskiej w zakresie oceny uprawy biomasy pod kątem wykorzystania gruntów i stosowania dobrych praktyk rolnych oraz realizacji międzynarodowych konwencji z zakresu prawa pracy. Certyfikat jest uznawany przez Komisję Europejską i ma zasięg globalny. Jego uzyskanie pozwala podmiotom występującym w łańcuchu produkcji biomasy na wykazanie zgodności ich działalności z kryteriami zrównoważonego rozwoju.
ISCC (ang. International Sustainability & Carbon Certification) to uznany system certyfikacji łańcucha produkcji biomasy, biokomponentów i biopaliw. Umożliwia on rozróżnienie nośników energii produkowanych w sposób zrównoważony, przy wykorzystaniu odnawialnych źródeł. Do celów systemu ISCC należą ochrona biosfery, racjonalne gospodarowanie gruntami, redukcja emisji gazów cieplarnianych oraz zrównoważony rozwój społeczny. Wyróżnia się trzy podstawowe podtypy systemu – ISCC EU, ISCC CORSIA oraz ISCC Plus.
Zrównoważony charakter biomasy oceniany jest w oparciu o konkretne wymogi, uwzględnione we wskazanym systemie certyfikacji. Odbywa się to przy pomocy audytów przeprowadzanych przez niezależne organy uprawnione do przyznawania certyfikatów biomasy. Jednostka, która chce zostać uczestnikiem danego systemu i uzyskać stosowną certyfikację, musi:
Doskonałym partnerem dla przedsiębiorstw działających w łańcuchu produkcji biomasy jest firma Bureau Veritas, będąca jednym ze światowych liderów certyfikacji.
Firmy, które pomyślnie przeszły system certyfikacji biomasy, otrzymują niezależną gwarancję, że ich produkty są zgodne z wymogami stawianymi przez obowiązujące przepisy unijne. Uzyskują dzięki temu dostęp do rynków europejskich i mogą skorzystać z ulg podatkowych wprowadzonych w państwach członkowskich UE. Dodatkowo są również w stanie przeznaczyć swoją biomasę do innych celów – certyfikowana biomasa może być z powodzeniem wykorzystywana między innymi w przemyśle spożywczym.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz